-
1 otrząsnąć się
vrotrząsnąć się z czegoś — ( przen) to recover from sth
otrząsnąć się ( perf) z przygnębienia — to get over a depression
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > otrząsnąć się
-
2 otrząsnąć się
сов.1) отряхну́тьсяotrząsnąć się się z przygnębienia — воспря́нуть ду́хом
3) содрогну́ться (от отвращения и т. п.)Syn:otrząść się, otrzepać się 1), otrząść się, strząsnąć, wyzwolić się 2), otrząść się, wstrząsnąć się 3) -
3 otrząsnąć\ się
сов. 1. отряхнуться;2. z czego перен. стряхнуть с себя что; освободиться от чего;\otrząsnąć\ się
się z przygnębienia воспрянуть духом;3. содрогнуться (от отвращения и т. ň.)+1.
-
4 otrząsać
otrząsać [ɔtʃɔw̃saʨ̑], otrząsnąć [ɔtʃɔw̃snɔɲʨ̑], <-snę, -śnie; imp -śnij> otrząść [ɔtʃɔw̃ɕʨ̑] <-ęsę, -ęsie; imp -ąś lub -ęś; pret -ęśli lub - ąśli>I. vt abschüttelnII. vrotrząsnąć się z czegoś etw zu vergessen suchen, etw abschüttelnotrząsnąć się z przygnębienia die Niedergeschlagenheit überwinden [ lub abstreifen] -
5 przygnębienie
-a* * *n.depression; otrząsnąć się z przygnębienia get over one's depression; ogarnęło mnie przygnębienie I got depressed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygnębienie
-
6 otrz|ąsnąć
, otrz|ąść pf — otrz|ąsać impf (otrząsnął a. otrząsł, otrząsnęła a. otrzęsła, otrząsnęli a. otrzęśli — otrząsam) Ⅰ vt to shake off- otrząsnąć śnieg z butów to shake snow off one’s bootsⅡ otrząsnąć się — otrząsać się 1. (otrzepać się) to shake off- pies otrząsał się z wody the dog was shaking off water2. przen. (dojść do siebie) to shake off, to recover- otrząsnęła się z przygnębienia she shook off her depression- nie mógł się otrząsnąć po śmierci żony he couldn’t recover from his wife’s death3. (wzdrygnąć się) to flinch- na widok krwi otrząsnął się z obrzydzeniem he flinched at the sight of bloodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > otrz|ąsnąć
См. также в других словарях:
otrząsnąć — dk Va, otrząsnąćnę, otrząśniesz, otrząśnij, otrząsnąćnął, otrząsnąćnęła, otrząsnąćnęli, otrząśnięty, otrząsnąćnąwszy otrząść dk XI, otrzęsę, otrzęsiesz, otrząś a. otrzęś, otrząsł, otrząśli a. otrzęśli, otrzęsiony, otrząsłszy otrząsać ndk I,… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
garść — 1. Brać się, wziąć się (mocno), zebrać się w garść, w karby, pot. w kupę «opanować się, przezwyciężyć chwilę słabości, zebrać siły, otrząsnąć się z przygnębienia, lenistwa, apatii»: Zresztą wszystkie jesteśmy niewyspane, a tu jak na złość trzeba… … Słownik frazeologiczny
garść — ż V, DCMs. garśćści; lm M. garśćście a. garśćści, D. garśćści 1. «dłoń złożona w sposób umożliwiający zaczerpnięcie, uchwycenie, objęcie czegoś» Ściskać w garści monetę. ◊ Czerpać pełną garścią albo pełnymi garściami «czerpać obficie, w dużej… … Słownik języka polskiego
przygnębienie — n I 1. rzecz. od przygnębić. 2. «stan psychiczny człowieka przygnębionego; smutek, depresja» Otrząsnąć się z przygnębienia. Ogarnęło kogoś przygnębienie … Słownik języka polskiego